تو رشته معماری درسی داریم به نام روستا که شامل دو قسمته: روستا I  و روستا II؛ 
تو مطالب قبلیم با عنوان روستا - قسمت اول اشاره‏ی مختصری به نام یه روستای زیبا توی شهرستان رودبار به نام روستای " ویه " کردم؛ گروه ما برای درس روستای خودمون، این روستا رو انتخاب کردیم و از سعادتمون بود که در خدمت مردم عزیز و مهمان‏نواز (شعار نیست - واقعیته) این روستا باشیم؛ قصد من بر اینه که بتونم به نوعی این روستا رو حداقل به سهم خودم به دوستان عزیز و خوانندگان وبلاگ بشناسونم، برای شروع هم از موقعیت جغرافیایی این روستا شروع می‏کنم و تو هر قسمت سعی می‏کنم تا عکسایی که از این روستای زیبا گرفتیم رو براتون بذارم و در ادمه هم به بررسی مسائل و مشکلات این روستا می‏رسیم.
امیدوارم هر کدوم از خوانندگان این نوشته بعد از این که مطالب روستا رو دنبال کردن یه خورده اون رو با زندگی خودشون مقایسه کنن و اگه واقعاً دستشون به جایی بنده ! و کاری از دستشون برمیاد (برای رضای خدا) دریغ نکنن...

برای شروع از معرفی مکانی و شناخت روستا شروع می‏کنم...

موقعیت جغرافیایی :
روستای ویه در محدوده سیاسی دهستان کلیشم در بخش عمارلو شهرستان رودبار واقع شده است. روستا از نظر موقعیت جغرافیایی در 49 درجه 54 دقیقه و 32 ثانیه طول شرقی و در 36 درجه 42 دقیقه 35 ثانیه عرض شمالی قرار گرفته است. روستای ویه از شمال به کوه های درام خانی، از جنوب به درام خانی و از شرق به کلیشم و از غرب به کلیشم محدود می‏گردد. روستای ویه در بخش عمارلو شهرستان رودبار در بستری کوهستانی با عارضه طبیعی خاص واقع گردیده است. نزدیک‏ترین نقطه شهری به آن شهر جیرنده می باشد و روستا کاملاً جدا افتاده می‏باشد.

پیشینه تاریخی :
بنا به گفته‏ی ریش‏سفیدان و بزرگان روستا، این منطقه در گذشته به دلیل پهناور بودن و موقعیت سوق‏الجیشی مناسب و قرار گرفتن در مسیر ارتباطی دو منطقه دیلمان و قلعه حسن صباح دارای جمعیت زیادی بوده است و قدمت آن به بیش از 10 قرن می‏رسد. در گذشته خانه‏های زیادی در باغات روستا وجود داشت و مردم، خانه‏های خود را در کنار رودخانه‏ها بنا می‏کردند، بنابراین آثار تاریخی و قبرهای قدیمی بسیاری در این منطقه وجود دارد و در زمان قبل از انقلاب جمهوری اسلامی ایران بسیار کنده‏کاری و کاوش شده است که می توان گفت غنی‏ترین روستا در سطح شهرستان به لحاظ آثار تاریخی می‏باشد که در سازمان میراث فرهنگی تهران نیز ثبت شده است.

وجه تسمیه :
بر اساس آنچه که ریش‏سفیدان و بزرگان این منطقه بیان کرده‏اند، این روستا در گذشته با عنوان تاجر دشت معروف بوده است و علت آن این بود که در گذشته تجار از قلعه‏ی حسن صباح برای تجارت به دیلمان می‏رفتند و از آنجایی که این روستا در حد فاصل این دو منطقه قرار داشت برای استراحت در این منطقه توقف می‏کردند. اما نام ویه از آل بویه گرفته شده است. در آن زمان که آل بویه مورد آزار حکام زمان خود قرار گرفتند، تعدادی از آنها به این منطقه مهاجرت کردند و مردم آن معتقدند که آنها از نوادگان پورسینا (از بزرگان آل بویه) می‏باشند و اکثرشان از طایفه بوعلی هستند.

این مطلب ادامه دارد ...